چرا می گوئید آنچه را عَمَل نمی کنید
آنچه گویــی با عَمَل آغــاز کُن
قــول و فِعلَت را به هم دَمساز کُن
حرف آسان است ، عَمَل خورده گِرِه
این گِرِه کور است ، به دَستَت باز کُن
چون عمل پیرایه باشد َبر سُخَن
حــرفِ خــود را با عَمـَل ابــراز کُن
در عَمَل کوش و زِ حَرف اِعراض کُن
کـم از این شــاخه به آن پرواز کُن
گُـــفتة تنها نباشــد کــارســاز
بـا عَمَل ، این رمز و راز اِحراز کُن
چِشم و گوشَت ، در سُخَن ها باز کُن
در عَمَل کــردن بـیا اعــجاز کُن
بَس گُنَهکاری چو با حرفی رضا
با عَمَل گفتارِ خود را ســاز کُن
ناکشیده رنج ، حاصِل کی بَرَد
کِشت کُــن و آنگه دِرو آغاز کُن